مقدمه
کارت‌ها در دنیای بازی‌های رومیزی بدون شک پر‌استفاده‌ترین و کاربردی‌ترین ابزاری هستند که طراحان بردگیم از آن‌ها استفاده می‌کنند. چه در بازی‌های دورهمی، چه خانوادگی، چه جنگی و یا تماتیک، کارت‌ها به عنوان عنصری اصلی به کار گرفته می‌شوند و در بسیاری از مواقع می‌توان نام آن‌ها را میان لیست اجزا بازی‌ها یافت. این پتانسیل بالا تا حدی است که دسته‌ای کاملا مجزا با نام بازی‌های کارتی (Card Games) در دنیای بازی‌های رومیزی وجود دارد که محوریت بازی در آن‌ها، بر اساس بازی با کارت قرار داده شده و همه یا حداقل بخش اصلی محتویات جعبه‌ی این بازی‌ها را کارت‌ها تشکیل می‌دهند.
از همین رو، مکانیزم‌های زیادی در دنیای بازی‌های رومیزی بر اساس کارت‌ها شکل گرفته‌اند که بسیاری از آن‌ها نظیر کارت کشی (Card Drafting)، مدیریت دست (Hand Management) و درفتینگ (Drafting)، از جمله مشهورترین آن‌ها در میان مخاطبین به شمار می‌روند. هرچند که دو مکانیزم مدریت دست و کارت کشی تقریبا در تمام سبک‌های بازی‌ها وجود دارند، اما مکانیزم درفتیگ معمولا در بازی‌های پیچده‌تر و تخصصی‌تری به کار گرفته می‌شود و کار کردن با آن برای بسیاری از بازیکنان کمتر آشنا با دنیای بردگیم کمی دشوار است. اما در نهایت، جذابیت بالای این مکانیزم سبب شد تا طراحان به فکر خلق آثاری با بهره‌گیری از این مکانیزم بیافتند که تنها در انحصار جامعه‌ی محدود گیمر‌های سرسخت (Hard-Core Gamers) نباشد و تمامی علاقه‌مندان به بازی‌های رومیزی بتوانند به راحتی با آن‌ها ارتباط برقرار کنند؛ نتیجه‌ی این ماجرا، طراحی و نشر بازی‌هایی نظیر گرید (Greed)، سون واندرز (7Wonders) و سوشی گو (Sushi Go) در نیمه‌ی نخست دهه‌ی ۲۰۱۰ بود که هرکدام به نوبه‌ی خود، گامی مهم برای تغییر رویه‌ی استفاده از این مکانیزم در دنیای بردگیم‌ها برداشتند.
اما میان این عناوین، بازی «سوشی گو» را از آن جهت می‌توان عنوانی ارزشمند و جریان ساز به حساب آورد که توانست مکانیزم درفتینگ را که تا آن زمان بیشتر در بازی‌های پیچیده و اصطلاحا هابی (Hobby) مورد استفاده قرار می‌گرفت، در یک بازی کاملا «خانوادگی» به کار گیرد و یک تجربه‌ی منحصر‌به‌فرد را به مخاطب ارائه دهد. سوشی گو، در واقع عنوانی است که با برخورداری از قوانینی ساده و گیم‌پلی لذت‌بخش، می‌تواند برای هر مخاطبی فارغ از سن و سال یا عمق آشنایی او با دنیای بازی‌های رومیزی، یک تجربه‌ی خوشایند و جذاب باشد؛ در آخر پس از عرضه‌ی سوشی گو در سال ۲۰۱۳، دقیقا همین رویکرد سبب دستیابی به موفقیتی شگرف برای طراح و ناشر آن شد.
غذای خوشمزه‌تر، امتیاز بیشتر
در بازی سوشی گو، هدف بازیکنان آن است که خوشمزه‌ترین وعده‌ی غذای ممکن را میل کنند و در پایان بازی، کسی که خوشمزه‌ترین ترکیبات غذایی را نوش جان کرده باشد، امتیاز بالاتری کسب کرده و نهایتا بازی را می‌برد؛ البته خوشبختانه یا متاسفانه، در جعبه‌ی سوشی گو خبری از غذای واقعی نیست! غذاها در این بازی در واقع کارت‌هایی هستند که در طول سه دور از بازی، شما آن‌ها را انتخاب کرده و در جلوی خود قرار می‌دهید که به نوعی انگار در حال آماده‌کردن میز غذای خود هستید.
در هر دور از بازی، کارت‌ها همگی در کنار هم بٌر خورده و میان بازیکنان تقسیم می‌شود و پس از آنکه هر کسی کارت‌های خود را دریافت کرد، بازی آغاز می‌شود. بازیکنان در هر نوبت خود باید یکی از کارت‌های دست خود را انتخاب کرده و به پشت جلوی خود قرار دهند. پس از اینکه همه‌ی بازیکنان کارت مورد نظرشان را انتخاب کردند، هر کسی کارت‌های باقی‌مانده در دستش را به نفر سمت چپ خود می‌دهد و از نفر سمت راستش کارت‌های او را دریافت می‌کند.
همانطور که از نام بازی پیداست، هرکدام از کارت‌های نمایانگر یک نوع خوراکی ژاپنی است. از ماکی رول گرفته تا ساشیمی و نیگری‌های دوست داشتنی و حتی کارت‌هایی نظیر واسابی و یا چوب‌های غذاخوری؛ در واقع تمام آن چیزی که برای یک ضیافت به سبک ژاپنی مورد نیاز است را می‌توان در میان کارت‌های سوشی گو یافت. اما فقط برداشتن این غذاهای خوش رنگ و لعاب کافی نیست و برای کسب امتیاز قابل قبول، بازیکنان باید ترکیبات درستی از آن‌ها را جلوی خود جمع کنند. به عنوان مثال، مصرف سس واسابی با نیگری امتیاز بالایی را نصیب بازیکن می‌کند، اما واسابی به تنهایی یا حتی با غذاهای دیگر امتیازی ندارد.
روند بازی سوشی گو بسیار ساده و سریع است، انتخاب‌ها عموما زمان زیادی از بازیکنان نمی‌گیرند و فرایند بازی به سرعت پیش می‌رود. از سوی دیگر سادگی معنادار قوانین بازی در کنار یادداشت‌هایی از نحوه‌ی امتیازدهی هر کارت سبب می‌شود تا بازیکنان نیازی به حفظ کردن حجم عظیمی از قوانین نداشته باشند و تقریبا هر مخاطبی از کودک گرفته تا بزرگسال به راحتی از تجربه‌ی بازی لذت ببرد.
در بخش کیفیت تولید و تصویرسازی نیز بازی سوشی گو از عناوین سطح بالا به شمار می‌رود. تصویرسازی بازی به شدت بامزه و خوش رنگ و لعاب است و استفاده از حالات چهره‌ی متفاوت برای غذاهای مختلف، جلوه‌ای دوست داشتنی به کارت‌های بازی بخشیده و حس و حال خانوادگی خاصی را در این محصول گنجانده‌است. همچنین استفاده از جعبه‌ی فلزی در برخی نسخه‌ها و کارت‌های باکیفیت در بازی از ویژگی‌های مثبت بازی سوشی گو به شمار می‌رود.
سخن پایانی
بازی سوشی گو یک بازی خانوادگی تمام عیار است که می‌تواند به واسطه‌ی قوانین اندک و گیم‌پلی گیرا، برای تمام اعضای یک گروه جذابیت خاص خود را داشته باشد. همچنین مدت زمان کوتاه بازی و فرایند سریعش به این که سلایق متفاوت هرکدام به شیوه‌ی خاص خود از این بازی لذت ببرند کمک شایانی کرده‌است. بدون اغراق باید گفت کمتر کسی را می‌توان یافت که از حداقل یک بار تجربه‌ی سوشی گو خوشش نیاید. در نهایت کیفیت بالای تصویرسازی و تولید نیز که در بسیاری از مواقع میان بازی‌های مین استریم (Mainstream) به یک نقطه‌ی ضعف تبدیل می‌شود، در اینجا بسیار قدرتمند عمل کرده و سبب شده تا با یک بازی کارتی به واقع ارزشمند رو به رو باشیم.